در معنای لغوی ، رشته مویی را گویند که در کناره ی گوش ها آویزان باشد . به امتداد لچک های قالی نیز اصطلاحا طُرّه می گویند و لچک هایی که دارای زائیده هایی در امتداد طولی یا عرضی قالی باشند ، لچک های طُرّه دار نامیده می شوند . همچنین به نوار باریکی که در اطراف متن یا لوار قالی طراحی شده باشد طُرّه گفته می شود .(قالیشویی طره )
در فرهنگ لغت معین طُرّه به معانی زیر است
- کناره هر چیزی، حاشیه
- زلف، موی پیشانی
- نقش و نگار جامه
- حاشیه کتاب
در فرهنگ لغت دهخدا لغت طُرّه چنین معنا شده است
- کرانه جامه که پرزه ندارد . کرانه و طرف هر چیزی ، کنار ، حاشیه . گوشه طره عفتشان به سرانگشت خیانت کسی فرو نکشیده (مقدمه دیوان حافظ ج قدسی)
- موی پیشانی ، موی صف کرده بر پیشانی فارسیان بمعنی زلف و کاکل نیز استعمال نمایند
- طره پوش ، آنکه طرّه دارد : سراسر زمشک سیه طرّه پوش هم از طبع گوینده و هم خموش اسدی(گرشاسبنامه ص 359)
